18. Bruggen bouwen of knippen?

 By: Unknown    07:11     No comments

Het gaat niet zoals ik wil, maar dat geeft me wel tijd om na te denken. Ik heb een Avid toetsenbord besteld, maar een Adobe ontvangen…. Weer een week extra wachten. Toch ben ik alvast begonnen. Ik heb het eerste hoofdstuk van de documentaire nu heel grof in elkaar geplakt. Dat is dus heel veel, maar er zit nogal wat rotzooi tussen, dus het inkorten zal op dat vlak wel meevallen. 

Daarbij heb ik ook de eerste voice-overs geschreven, maar die moet ik wel steeds aanpassen en verbeteren. Daarmee ben ik meteen op een probleem gelopen, de brug van het eerste naar het tweede deel. Zo’n brug kost beeld en uitleg, maar is daardoor niet zo snel. Ik denk dus nu na over het echt opknippen. Ik denk dat ik op die manier het kwaad tot erger beter in beeld kan brengen. Het geeft me meer ruimte om dingen van de encierro te laten zien. Ik denk erover om eventueel ook de carrefoc en carrebous in beeld te brengen, met geleend materiaal. Dat idee zweeft nu in mijn hoofd. Het hard knippen geeft me meer mogelijkheden de encierro uit te diepen.

Maar ik heb meteen ook besloten de drie hoofdstukken afzonderlijk dus een voor een af te werken, anders verlies ik overzicht en ben ik met het eerste nog niet klaar en zit mijn hoofd nog in stuk twee terwijl ik in drie zit te schrijven. Dat werkt niet, daarmee kom ik niet verder.

Ik ben er denk ik uit. Na een paar dagen nadenken weet ik bijna zeker dat dit een betere keuze is dan het met heel ingewikkelde bruggen in beeld proberen te vatten. Ik heb nog wat extra materiaal gekregen met drijfwerk met de Casta Navarra en dat is een mooie aanloop naar het interview met Jabier Merino.  Van daaruit kan ik met verder richting de encierro en van de encierro is het maar een kleine stap naar de corrida. Maar ik ga eerst de ronda uitwerken, zoals ik me dat heb voorgenomen. 

Read More

19. Nog steeds niet echt veel verder

 By: Unknown    05:54     No comments

De tijd verstrijkt maar ik kom niet heel snel verder. Ik heb twee weken geleden een en ander met mijn nieuwe docent, Joop Fleuren, besproken. Hij heeft andere ideeën. Daarna met mijn studiebegeleider gesproken, Michel, hij is van mening dat ik beter bij mijn materiaal kan blijven. Alles omgooien is volgens Michel geen goede keuze, de insteek en het materiaal heeft een bepaalde hoek en die verlaten past niet bij hetgeen ik heb gefilmd.

Met dat gegeven ben ik naar huis gegaan. Het vervelende is wel dat ik nu geen idee heb hoe ik de brug van jacht naar encierro kan maken. De brug encierro naar corrida bestaat gewoon, dat is geen probleem. Dus dat laatste deel kan ik verder in elkaar zetten.

Omdat ik kleinere documentaires mag maken denk ik erover om de jacht als een aparte acht minuten durend item te maken. Misschien zelfs wel korter, als een aanzwengel naar een discussie, want daar gaat het tenslotte om.

Ik heb wat voice overs gedaan met de Philips Voice Tracker, dat is redelijk en redelijk is niet goed genoeg. Na een dag speuren en reviews bekijken heb ik na veel twijfel een Blue Yeti besteld. De Yeti is een USB microfoon die volgens veel gebruikers een prima kwaliteit geluid leverd. Dat is wat ik zoek, dan kan ik terwijl ik kijk naar de beelden mijn voice inspreken. Als het goed is komt het ding morgen.

Streven is om nu zo snel mogelijk verder te komen, maar eerst nog een opdracht voor medium extra in elkaar zetten.

Read More

17. Vertraging en nog meer denkwerk

 By: Unknown    02:06     No comments

Ik doe al een week niet veel, althans niet in productie. Ik heb in min hoofd alles nog een keer de revue later passeren en ik heb het plaatje nu anders in mijn hoofd, voor mij logischer. 

De eerste opzet was een drieluik met een verbindend tussendeel. Beginnen met stierenrennen gevolgd door jacht en drijfwerk en dan naar de stierengevechten. In theorie heb je dan, ik mijn optiek een hoge spanning, lage spanning en als afsluiter een hoge spanning voor wat betreft je over spanning kunt spreken. Deze opzet had ik al van tevoren bedacht en is chronologisch met wat ik heb gedaan. Nu is chronologie in beeld wel een goede draad. Je begint bij het begin en eindigt bij het einde van de reis. Het probleem bij mij is dat ik dan van de stieren naar de honden en vervolgens weer naar de stieren ga. Tijdstechnisch correct, maar niet mooi.

Daarom heb ik nu het als volgt voor ogen: van kwaad tot erger. Zonder een label te hangen van wat ik vind ga ik dan vanuit Nederlands perspectief van iets wat in onze ogen niet kan, het jagen, naar het pesten van dieren in de encierro naar het toppunt van publiekelijk vermoorden in het stierenvechten.

Als extra heb ik nu een aantal boeken gekocht over stierenvechten, Hemingway heb ik uit en nu lees ik een paar meer recente werken over het onderwerp. Tijdens mijn zoektocht heb ik een boekje gevonden over de Catalaanse ban op de gevechten en dat ben ik nu aan het lezen. Gaande weg leer ik zo een mening vormen en dat is wel zo handig als ik kijk naar wat ik wil laten zien.

The Bull and the Ban van Catherine Tosko 

Read More

16. De eerste keuzes

 By: Unknown    03:22     No comments

Het gaat beginnen. Althans, ik kan beginnen maar ik ben nu al bijna een dag aan het bedenken wat handig is. De software draait, ik heb een handleiding besteld via Ebay en navraag gedaan over een toetsenbord. Dat laatste is toch essentiëler dan ik dacht, want anders zie je niet echt wat je doet en ik ben gewend aan een Avidtoetsenbord.

Ik breek me eigenlijk over een paar dingen de nek. Hoe ga ik het aanpakken? Maak ik verschillende delen en plak ik die aan elkaar? Dat zou kunnen, maar dan moet ik een aantal bins maken. Het is me nu al duidelijk dat daar nadelen aanzitten. Ik kan namelijk niet helemaal bepalen wat ik waar wil, althans niet op dit moment. Ik weet dan ook niet hoeveel bins ik nu zou moeten maken. Dus die optie laat ik varen. Kom ik meteen bij probleem twee, of liever ik manoeuvreer me erin. Ik ga dus een bin maken met alles erin. Hoe noem ik dat ding? Ik denk dat ik hem diervriendelijk noem, als voorschot op een uiteindelijke titel. 

Nu ik eenmaal besloten  heb dat ik maar met een bak met al mijn materiaal ga werken is het meteen een stukje rustiger in mijn hoofd. Wat ik nu als eerste ga doen is al het materiaal doorkijken, rommel eruit en dan heb ik een schone bak met bruikbaar materiaal. Nadat ik alles heb gezien doe ik twee stappen naar achteren en ga ik het scenario schrijven, per scene. Ik heb al een grof scenario gemaakt voor ik ging maar nu ga ik dat doen aan de hand van het materiaal. Als het goed is weet ik dan meteen waar de gaten vallen en wat ik nog moet downloaden of bijschieten. Dat laatste hoop ik niet, kost namelijk hele trip naar Spanje, aan de andere kant vind ik reizen niet erg en wat moet dat doe ik. Ik verwacht het overigens niet. De klok loopt, ik trek zes weken uit om het ding klaar te hebben.

Read More

15. Een nieuw proces

 By: Unknown    06:13     No comments

Het heeft veel te lang stil gelegen, niet helemaal mijn schuld, maar inmiddels wel. Ik loop tegen het feit aan dat Avid nergens illegaal te downloaden was en mijn laptop het niet kan draaien. Problemen die ik niet een, twee, drie kan oplossen. Mijn 14 jaar oude neefje heeft alles wat ik nodig had om het programma goed en snel te kunnen draaien uitgezocht. Daarna heeft hij me een hele zwik linkjes gestuurd met sites en marktplaatsadvertenties kan kopen. Zonder zijn advies was dat nooit gelukt. Inmiddels heb ik een supersnelle desktop gekocht. Afgelopen zondag heeft Olivier, zo heet mijn neefje, een snellere grafische kaart en extra geheugen ingebouwd. Vervolgens heeft hij er alle software op gezet. Behalve Avid, want dat moet ik via school bestellen en dat loopt. Dus ik ben technisch bijna helemaal up to date.

Het is tijd om een plan te maken! Ik moet op de eerste plaats een goed mappenstructuur maken op mijn computer. Daarin moeten mijn eigenmateriaal, leenmateriaal van wat zelf niet heb kunnen filmen, foto’s voor het blog, filmpjes voor het blog, blog teksten, bronnenlijst en misschien nog wel een of twee dingen.

Op de blog staan al teksten, behalve de laatste die ik heb geschreven. Die moet er eerst op en dan alles goed zetten. Ik denk erover er eerst alles weer af te halen en dan na correctie en aanpassingen er weer op. Dan kan ik meteen foto’s en film toevoegen. Op die manier is dat ding straks meteen klaar. Ik zal tijdens het montageproces, dat een enorm belangrijk leermoment is, verder bloggen. Het zal gaan over keuzes maken, wat en waarom, hoe? 

Ik ga naast de technische kant verder met de inhoud. Ik ben steeds meer geïnteresseerd geraakt in het stierengevecht, de ronda en nog wat van die typische Spaanse gewoonten die we hier al decennia hebben verboden. Misschien kan ik er wat mee, misschien niet. 

Rommel, het hoort erbij.

Read More

14. Laatste loodjes

 By: Unknown    06:12     No comments

Het is de 23ste juli. Ik zit achter de laptop bij de tent. De wifi van de camping werkt slecht, of beter die werkt eigenlijk gewoon niet. Dus ik zoek mensen en mail via mijn telefoon, dat is niet ideaal. Zeker zoeken is een kriem. Ik heb vrijdag een aantal mensen van de organisatie gemaild of ze me willen helpen. Maandag had ik bericht van Ana Maria Gonzalez Pescador. Ze wil precies weten wat ik voor ogen heb. Dat is niet zo moeilijk, dus dat heb ik in een antwoord uitgelegd. Ik heb aangegeven dat ik maandag avond weer bij de Plaza de Toros ben en dat ik haar daar kan ontmoeten. 

Camperen in Isla, Cantabrië

Rond vier uur ga ik richting Santander, gewapend met een perskaart, een e-mial van Ana Gonzalez en mijn camera. Ik kies voor de eenpoot, want dat werkt veel sneller. Bij een poort vraag ik of ze weten waar ik mevrouw Gonzalez kan vinden. Het is snel duidelijk dat ze nogal hoog in de boom zit en dit voetvolk weet van niets en kan me niet verder helpen. Ik vraag het nog aan een paar mensen, maar nul op het rekest. Het enige wat ik wel heb bereikt is dat ik nu voorbij de ingangscontrole sta. Ik sta nog naast hem en ik bekijk het een tijdje. Zo af en toe is het druk en zijn ze, want het zijn er twee druk in gesprek. Ik pak mijn tas, camera en op een druk moment loop ik door. Mevrouw Gonzalez komt later wel denk ik. Niemand legt me een haar breed in de weg, bij de echte beveiliging blijf ik uit de weg. Ik schiet twee uur materiaal van de gevechten en heb eigenlijk precies waar ik mevrouw Gonzalez voor nodig had, want gisteren heb ik al wat achter de coulisse  kunnen draaien en die deur is nu dicht. De reden dat die nu dicht zit is simpel, gisteren was er het gevecht te paard en die paarden moesten steeds in en uit, dus die deur moest open blijven. Het verhaal heeft dus een kop en een staart. Een ding heb ik niet, een interview.

Ik heb mevrouw Gonzalez nog maar een mail gestuurd en hoop dat ik morgen, dinsdag het interview kan doen. De mail blijft onbeantwoord, maar ik rijd toch naar de Plaza, ik weet dan wel niet hoe zij eruit ziet, maar mij kan ze niet missen. Er zijn maar twee camera mensen bij poort zeven, ik en een kerel van een reclame bureau. Eerst loop ik gewoon weer de Plaza in, maar na wat rondvraag blijkt dat mevrouw Gonzalez er niet is, althans nog niet. Het is kwart over vijf. Ik zet alles maar vast in elkaar en dan gaat het mis. Een strenge beveiliger tikt me aan en zegt dat ik naar buiten moet. Uitleg heeft geen zin, wegwezen. Ik ga daarna maar gewoon bij poort zeven staan. Na een kwartier word ik aangesproken door een van de presentatrices van de tv, geen idee welke zender, maar ze presenteren iets. Naast haar staat een agent, hij wil weten wat ik aan het doen ben. Dat vraagt zij dus voor hem: “goe are you?”, vraagt ze. Ik leg uit dat ik een student ben en wacht op mevrouw Gonzalez. Omdat ik op de stoep sta kunnen ze me weinig maken en ik mag blijven staan. Ik wacht en wacht, geen Ana Gonzalez. 

Ik besluit nog een mail te sturen, je weet maar nooit. Daarna wacht ik nog tot 21.00, maar zonder resultaat. Ik weet zeker dat ze me gezien moet hebben. Ik besluit terug te gaan, geen interview, wat nu? 

Vandaag, is het de 23ste, ik wil eigenlijk weg, maar ik wil het toch nog proberen. Ik stuur nog maar eens een mailtje. Vijf minuten later heb ik antwoord, om zes uur is ze bij poort zes voor een interview van een paar minuten. De aanhouder wint. Omdat ik alles moet doen, camera, geluid en interview zal ik de vragen uitschrijven. Uit ervaring weet ik dat ik anders veel te veel moet doen en ik heb maar die vijf minuten en ik wil het in een keer goed hebben. Na het interview ga ik richting Nederland, vanmiddag breek ik op. 

Het inteview gaat goed, maar mevrouw Gonzalez heeft echt maar een paar minuten. Ik heb de hele middag aan de vragen besteed, want er zijn maar een paar dingen die ik echt wil weten. De rest heb ik gezien en dat zegt misschien wel genoeg of zelfs nog veel meer. Na het interview maak ik nog een praatje met een presentatrice van het locale tv-station Telebahía en om 19.00 begin ik aan de reis naar Nederland. Ik doe 98 km per uur gemiddeld en ben om 11.20 op de 24 terug. Heel moe, maar wel tevreden. Nu doe ik eerst even niets, maar ergens volgende week ga ik weer aan de slag. 

Komando de Santesteban een presa navarra

Read More

5. Eerste draaien

 By: Unknown    05:24     No comments

Vanavond ga ik het eerste materiaal draaien. Ik laat Chupinazo, het begin van San Ferin, aan me voorbij gaan. Er komt geen stier aan te pas en het is een soort enorm carnaval met meer dan 2000.000 deelnemers. Het is voornamelijk feest en dat feest vieren ze hier op de camping ook. Kleine ventjes met vuurwerk en rode zakdoeken om hun nekjes en natuurlijk de Baskische vlag.

Ik bel met de Pamplona City Council om het Encierrillo te gaan bekijken. Het is een stille toch van vierhonderd meter die de stieren afleggen na hun laatste nachtverblijf voor ze morgen de eerste keer door de straten van de stad lopen. Net als alle evenementen rond San Fermin moet je ook hiervoor kaartjes kopen en het is natuurlijk al eeuwen uitverkocht. Dat heeft overigens niets te maken met of je op tijd bent, maar of je de kaartverkopers kent. Of dat waar is weet ik niet, maar dat werd me gisteren verteld. Alles rond dit festijn in commercieel en dan bedoel ik ook echt alles. Toch zijn er een aantal mogelijkheden om Encierrillo te bekijken. Vanaf de Descalsos, stadsmuur, en vanaf de Cuesta de Curtidores. Dus ik heb een goede kans om er goed beeld van de schieten. Omdat dit, net als het rennen, de komende dagen iedere dag plaatsvindt kan ik het eventueel vanaf beide locaties filmen.

Morgen ga ik wel al heel vroeg richting de stad, dan is de eerste run en daar wil ik proberen te filmen. Omdat het dan maandag is zal het minder druk zijn dan in het weekend. Daarna wil ik met mijn hulpje kijken of we wat mensen kunnen interviewen. Dat kan heel de dag door, maar ik denk dat de ochtend het beste moment is. San Fermin laat zich het beste vergelijken met Limburgs carnaval alleen langer, groter en met meer drank.

Ik kan me inmiddels niet meer aan het idee onttrekken dat de band tussen de Spanjaard en de stier ingewikkeld in elkaar zit. Gisteren heb ik in een boekwinkel twee boeken gekocht over stieren. Eentje over die van deze streek de Casta Navarra en ander over mythische stierenfokkers. Twee boeken maar ik had keuze uit een hele plank. In Nederland kun je in een reguliere boekhandel waarschijnlijk helemaal geen boek vinden over rundvee, laat staan over stieren. Ik ben in hoge mate verbaast en nieuwsgierig hoe deze band tussen mens en stier in elkaar zit.

Om acht uur ’s avonds ben ik in Pamplona om de intocht van de eerste stieren vast te leggen, de encierrillo. Ik kan de auto gelukkig kwijt in de buurt van waar ik moet zijn. Het is druk, heel druk, je kunt letterlijk over de koppen lopen. Ik ga met de trap naar boven om vanaf de stadsmuur te kijken waar ik het beste kan gaan staan. Eenmaal boven ontdek ik het stierenverblijf en dat is, hoe kan het ook anders, beneden. Ik ga terug, maar wel met de lift. Het regent al de hele dag en daardoor is het donkerder dan normaal. Waar nu nog tot tien uur licht zou moeten zijn, is het druilerig en schemer. Ik mag niet bij het stierenverblijf zelf filmen. De politieagent die het me verbiedt is wel zo aardig me te wijzen op het talud bij de stadsmuur. Van hem mag ik daar bovenop gaan staan. Het toegestroomde publiek is het daar niet mee eens, maar als ze er zelf ook op mogen vinden ze het verder prima. Naast me staat een andere journalist, een Fransman. Hij heeft wel een ticket voor Encierrillo en mag wel vlak bij het stierenverblijf staan, maar vanaf hier is het zicht veel beter. Het regent dat het zeikt en het is bijna donker. De Fransoos grapt dat hij hoopt dat de stieren wit zijn, anders kan hij ze niet zien. Ik vertel hem dat hij geluk heeft, de stieren voor morgen zijn wit. Dat weet ik, omdat ik al een stier heb gezien vanaf de stadsmuur boven.

Stieren vanaf Descalsos

Stipt om tien worden de stieren door de hoeders naar boven gedreven. Het ‘spectakel’ is binnen twintig seconden voorbij. Heel veel beeld is het dus niet en heel donker. Gelukkig kan ik dit tafereel nog heel de week kan zien en dus opnieuw filmen.

wachten op de encierrillo

Read More