Ik kijk inmiddels erg uit naar een stierengevecht. Van alle buitenlanders die ik inmiddels heb gesproken die er een hebben gezien heb ik nog geen enkel positief commentaar gehoord. Dat verbaast me aan de ene kant niet en aan de andere kant wel. Iemand moet het toch begrijpen, misschien moet je er meer zien om tot een inzicht te komen. Het houd me bezig.
Ik ben niet nieuw met dit soort dingen. Het heeft me jaren gekost voor ik op de een of andere manier begreep hoe een hondengevecht in elkaar zat. Welk doel er wordt nagestreefd en wat het nut ervan was. Daarna kon ik ook begrijpen wat er bij de mensen die zich daarmee bezighielden omging en dat was niet alleen geld. Bij hondengevechten zijn er ook nog eens heel veel verschillende vormen. De Amerikaanse manier is het meest bekend. De honden die daarvoor gebruikt worden zijn American Pitbull Terriërs, maar heel zelden een ander ras. Tot 1976 waren die gevechten in de VS legaal. Het verbod heeft echter nergens toe geleid, de gevechten zijn ondergronds gegaan. De regels van het gevecht zijn heel streng en zijn vastgelegd als de Cajun Rules. In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken is het niet simpelweg twee honden een potje laten knokken tot er een dood is en een winnaar. Slechts vier procent van de gebruikte honden overlijdt tijdens of na een gevecht. Daarbij is er een duidelijk doel, meerdere zelfs. Bij honden is dat gameness, de wil om door te gaan.
Bij het stierengevecht is er wat dat betreft in mijn ogen iets vreemds, de stier kan nooit winnen. Daarbij gaat de stier altijd dood, dus een stier die 'goed' is in de arena kan niet meer worden gebruikt om het type of de stier te verbeteren. De vragen stapelen zich op, wat is het doel? Is het wel een sport, waar moet ik het plaatsen?
 |
| Traditioneel hondengevecht in Afganistan |
Het hele proces en de hele wereld rond de vechthond heeft me jaren geïntrigeerd. Ik weet inmiddels wel hoe dat eruit ziet. Ik wil nu proberen uit te vinden hoe het zit met de vechtstieren. Hoe zal het, als het eventueel komt tot een verbod, gaan met de toro de lidea? Verdwijnt deze vorm van de stier dan? Het is een veel gehoord cirkelargument. Als de gevechten verdwijnen dan verdwijnt ook de Spaanse vechtstier en zonder gevechten dus geen toro bravo. Klopt dat? Het is een vraag die me misschien verder kan helpen in waarom de Spanjaarden zo vasthouden aan deze traditie. Al moet ik dat wel in perspectief plaatsen, veel mensen zijn inmiddels tegen de gevechten. De reden daarvoor hangen echter niet altijd samen diervriendelijkheid. Het afschaffen van de gevechten is vaak ook een vorm van afzetten tegen het centrale gezag in Madrid. Want veel regio’s streven nog steeds naar meer zelfstandigheid en alles wat uit de hoofdstad komt zouden ze het liefst weer zien vertrekken. Dat geldt bijvoorbeeld heel sterk in Catalonië. Die regio wil meer, zo niet totale, onafhankelijkheid. De regio heeft het stierenvechten verbannen. Op de eerste plaats om een politieke reden, het is Spaans. Op de tweede plaats is de provincie wel Spaans, maar de inwoners zijn geen Spanjaarden en op de laatste plaats heeft het nauwelijks echt een traditie op het gebied van de corrida de toros. De hoofdstad, Barcelona, is nooit een groot vechtcentrum geweest zoals Sevilla, Madrid of Bilbao. Zo’n zelfde verhaal geldt voor Galicië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten